‘Clifford’s Garden’ brengt historie landgoed tot leven

In samenwerking met Elizabeth Keller is een prijsvraagontwerp gemaakt voor een blikvanger op het duin tegenover het landhuis van landgoed de Hartenkamp, op de fundamenten van een verdwenen theehuis. De prijsvraag werd uitgeschreven door Stichting Landschap Noord-Holland. Onze inzending ‘Clifford’s Garden’ is door de jury opgenomen in de shortlist van zes beste ontwerpen. Uit het juryrapport: ‘Deze inzendingen krijgen de hoogste waardering vanwege de kracht van het ontwerp, de relatie met de omgeving, de betekenis van het werk met betrekking tot de lokale geschiedenis en de vertaalslag hiervan in de uitwerking en materialisatie’.

De fundamenten van de theekoepel vormen de basis voor een omheinde tuin. Het is een elegante verwijzing naar de verdwenen tuinen van de Hartekamp: George Clifford’s vermaarde Overtuin. Voormalig eigenaar van landgoed de Hartekamp was George Clifford. In zijn passie voor planten startte hij een botanische tuin die uitgroeide tot een van de meest vermaarde van Europa. De soortenrijkdom van deze Overtuin, gelegen tegenover het landhuis, werd belangrijk studiemateriaal voor plantenkundige Linnaeus. Tijdens zijn verblijf van drie jaar in de Hartekamp stelde Linnaeus de Hortus Cliffortianus samen. Waar het boekwerk bewaard is gebleven, is de tuin zelf verdwenen. Clifford’s Garden is een verwijzing naar die overgroeide geschiedenis.

Clifford’s Garden is een verborgen tuin. Dit refereert aan de zogenoemde ‘giardino segreto’, de geheime tuin uit de Italiaanse Renaissance. Deze tuin stelde bewoners van het landgoed in staat in alle beslotenheid te genieten van de schoonheid van hun eigendom. Hoewel de tuin zelf verborgen is, is de markante omheining van Clifford’s Garden de blikvanger die de bezoeker van verre zal aantrekken. De omheining zelf is geïnspireerd op de naar Clifford vernoemde plant Cliffortia foliis. Tussen deze grafisch vormgegeven ‘bladeren’ door betreedt de bezoeker een andere wereld.

In de wereld van Clifford’s Garden staat opnieuw de beplanting centraal. Met behulp van de beplanting maakt de tuin een speelse schakel met het landhuis van de Hartekamp. De kleurenschakeringen spelen in op de toekomstige kleur van het hoofdgebouw: okergeel. De tuin bloeit in verschillende tinten gedurende de verschillende seizoenen. Bodembedekkers en wintergroene planten zorgen voor een voortdurend tapijt. De soortensamenstelling schept een eigen wereld en contrasteert mooi met de groen- en schaduwtinten van het omringende bos.

Jury: Pieter van der Stadt, Diederik Six, Ben Raaijman, Frans Roozen, Saskia Bloemen, Francis Schellink, Dorine van Hoogstraten

Techniek: DG groep